Het blijft winderig

De kaart van het Europese weermodel voor komende vrijdag toont een indrukwekkende stormdepressie.

Hoewel we een winderige week achter de rug hebben, was het op deze blog eerder windstil. Ik nam deel aan een internationale workshop en training voor mariene meteorologen, samen met vijftien collega's uit heel Europa en Noord-Amerika. In de weinige vrije tijd die daarna nog overbleef, heb ik met argusogen de wind en het getij aan onze kust gevolgd. Na een kalme periode stond er donderdagnamiddag en -avond voor het eerst sinds twee jaar nog eens volle storm (9 Bft) op ons deel van de Noordzee. Het hoogwater van vrijdagmiddag werd daardoor meer dan 1 meter extra opgestuwd, maar aangezien we net uit een periode met dood tij kwamen, leverde dat geen gevaar op. Als het springtij was geweest, dan hadden we ongetwijfeld alle zeilen moeten bijzetten om de stormvloed te keren. We mogen niet vergeten dat onze Noordzee een slapende reus is: meestal rustig, kalm en ogenschijnlijk ongevaarlijk, maar meedogenloos verwoestend als een aantal noodlottige factoren samenvallen.

Ook volgende week moeten we de stormachtige ontwikkelingen goed in de gaten houden. Oorzaak van al dat geweld is een erg sterke en zonale straalstroom boven de Atlantische Oceaan. Die genereert constant nieuwe depressiekernen op zeeniveau. Morgen zondag en overmorgen maandag is het nog relatief rustig. Op dinsdag zien we een diepe depressiekern (950 hPa) in de buurt van Schotland. De noordkust van Ierland krijgt de volle laag, met 10 à 11 Bft. Op ons deel van de Noordzee komt opnieuw een volle 9 Bft te staan. Opnieuw hebben we geluk: de stormwind waait uit ZZW en zal dus het water van onze kust wegblazen. Deze lagedrukkern zorgt ook op woensdag nog voor veel wind.

Zowel het Amerikaanse als het Europese weermodel berekenen voor vrijdag 16 december een erg diepe depressiekern (940 hPa) in de omgeving van Schotland. Of het zo ver komt, is nog niet zeker. Op een week tijd kunnen de weerkaarten nog drastisch veranderen. Maar de gelijkenis tussen de twee modellen is opvallend en toont de potentie van de huidige situatie aan. Bovendien zitten we dan nog op het einde van een springtij-periode. In combinatie met een eventuele zware noordwesterstorm, kan dat erg hoge waterstanden opleverenn. We kunnen dus maar beter tijdig op onze hoede zijn.

Het hoeft niet gezegd: met deze sterke westelijke stroming krijgt de winter voorlopig geen poot aan de grond in West-Europa. In de maritiem polaire lucht kan het 's nachts wel eens licht vriezen als de wind tijdelijk wegvalt. Een verdwaalde winterse bui (of sneeuwbui in de Ardennen) is nu en dan mogelijk, als na de doortocht van een koufront de bovenluchten tijdelijk kouder worden. Maar structureel winterweer zit er de eerste week niet aan te komen. Toch blijven we de situatie in de gaten houden. Het is altijd mogelijk dat na een stevige stormdepressie het stromingspatroon radicaal omkeert. Een beperkt aantal leden van het EPS hebben dat al een aantal keer laten zien. En geef toe: dit actieve stormweer heeft ook wel zijn charmes.

Ook het Amerikaanse weermodel ziet komende vrijdag een diepe stormdepressie.